قطعه‌ی «تنهایی» از بردیا صدرنوری برای «ایران» منتشر شد
قطعه موسیقی «تنهایی» از بردیا صدرنوری در واکنشی به جنگ ۱۲روزه رژیم صهیونسیتی با ایران منتشر شد.
«امید درد کمی نیست
و این را
هر پرنده‌ی مهاجری می‌داند
وقتی که می‌گذرد از مرزها
از خروش رودخانه که
آخرین تصویر خانه را
مثل خنجری
به دو نیم کرده
اجتماع کلاغان
در سمت تاریک حادثه
اتفاقی نیست
آفتاب فلج بر افق
توان برخاستن ندارد
و هیبت سایه‌ای بر اندام دیوار
ترس‌های کوچک را
چهارشانه و قد بلند کرده است
امید را
با سماجت سنجاب‌ها
برای کدام روز دفن می‌کنی؟
ما بازماندگان اندوه
ما همیشه سوگواران
تنها پرهامان را می‌چینیم
شهادت می‌دهم هنوز شاهینم
تیز چشم
و زندگی چنان از چشمم افتاده
که به چنگال گرفته لاشه‌ی خود را
به لانه بر می‌گردانم
پناه بگیر
از آخرین تیر
که در نکوهش جنگ شلیک نمی‌شود
اسلحه می‌گفت:
صلح با هیچ توافقی به دست نمی‌آید
همچنان که پرواز
توافق پرنده و آسمان نیست»
دیدگاه