ناصر مسعودی درگذشت؛ خاموشی صدای خوانندۀ بزرگ و مردمی گیلان و ایران

ناصر مسعودی، خوانندۀ بزرگ و مردمی گیلان و ایران، پس از چند ماه بیماری و بر اثر کهولت سن در بیمارستان آریای رشت درگذشت.

او متولد ۵ فروردین ۱۳۱۴ در محلۀ‌ صیقلان رشت بود. او در سال ۱۳۲۸ همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد و مدتی نزد علی‌اکبرخان شهنازی به شاگردی مشغول شد. 

سپس در سال ۱۳۳۴ به گیلان بازگشت و در رشتۀ‌ تئاتر فعالیت کرد. 

هم‌زمان با آغاز به کار رادیو گیلان در سال ۱۳۳۶، به این رادیو پیوست و به‌عنوان یکی از نخستین خوانندگان آن به اجرای برنامه پرداخت. 

مسعودی در سال ۱۳۳۹ به احمد عبادی و ملوک ضرابی معرفی شد؛ آشنایی‌یی که از مهم‌ترین رویدادهای زندگی هنری او به‌شمار می‌رود و تأثیر به سزایی بر مسیر حرفه‌ای‌اش داشت و او را به عنوان یکی از خوانندگان رادیو و برنامۀ "گلها" تثبیت کرد.

از او در بیش از ۵۰ سال فعالیت هنری، افزون بر ۵۰۰ ترانه در سبک‌های مختلف موسیقی بر جای مانده است؛ از جمله بیش از ۲۰۰ آهنگ فارسی ارکسترال، سنتی و پاپ، قریب به ۵۰ آواز در برنامه  گلها(در قالب «برگ سبز»، «شاخه گل»، «گل‌های صحرایی» و «گل‌های تازه») با همکاری بزرگانی چون احمد عبادی، جلیل شهناز، اصغر بهاری، فرهنگ شریف، رضا ورزنده وسایرنوازندگان بزرگ موسیقی سنتی ایران. اما مهم‌ترین دلیل شهرت مسعودی اجرای بیش از ۲۵۰ ترانه‌ی محلی گیلکی است که آهنگ برخی از ماندگارترین‌ قطعاتش از ساخته‌های خود اوست. 

در این مسیر او با استادان تراز اولی از قبیل جلیلی شهناز، اصغر بهاری، فرهنگ شریف، رضا ورزنده، منصور صارمی، محمد موسوی، امیرناصر افتتاح، موسیقی‌دانان برجسته‌ای چون مرتضی حنانه، مهدی خالدی، فریدون ناصری، فرهاد فخرالدینی، مجید درخشانی، اسفندیار منفردزاده، علی اکبرپور، ناصر تبریزی، حسین صمدی، ... و شاعران بزرگی چون سیمین بهبهانی، نوذر پرنگ، نواب صفا، تورج نگهبان، تیمور گورگین، ماهدخت مخبر و شیون فومنی و بسیاری دیگر از چهره‌های مطرح موسیقی ایران همکاری داشته است. 

همچنین پیش از انقلاب برای معرفی موسیقی ایران و گیلان کنسرت‌های متعددی در کشورهای مختلف جهان برگزار کرد.

مسعودی پس از انقلاب، مانند بسیاری از هنرمندان دیگر، بیش از یک دهه را در عسرت گذراند تا آنکه با خواندن تیتراژ سریال کوچک جنگلی در نیمهٔ دوم دهۀ‌  ۱۳۶۰، دوباره صدای مخملی‌اش در خانه‌های مردم طنین‌انداز شد. او از نخستین چهره‌های موسیقی مقیم ایران بود که پس از انقلاب در خارج از کشور کنسرت‌‌هایی برگزار کرد. پس از آن تا دههٔ ۱۳۹۰ چند آلبوم ماندگار منتشر کرد که آلبوم «حالا چرا»، با همکاری مسعود لاهیجی و مجید درخشانی، در جشنواره «موسیقی ما» جایزه بهترین آلبوم موسیقی سنتی سال را نصیب او ساخت.

او طی این سالیان در کشورهای متعدد به اجرای برنامه پرداخت که آخرین آن‌ها با همراهی سپیده رییس‌سادات در کانادا و اروپا بود. نخستین کنسرت پس از انقلاب او در ایران، در ابتدای دهه 80 در تالار وحدت و با همراهی ارکستر ملی ایران به رهبری فرهاد فخرالدینی بود و بعدها این هنرمند اصالتا گیلانی در سال ۱۳۹۵، پس از چند دهه دوری از صحنه، برای نخستین بار در زادگاهش رشت کنسرت بزرگی برگزار کرد که با استقبال گستردهٔ مردم روبه‌رو شد. 

از مشهورترین آثار مسعودی پیش از انقلاب می‌توان به «بنفشه‌گول»، ««دیوانه‌ام»، «الله تی‌تی»، «نفرین بر مستی»، «مسافر» و .. اشاره کرد. همچنین آلبوم‌های قلندر، پرچین، کوراشیم و... از جمله آثار او پس از انقلاب به‌شمار می‌روند. 

مسعودی در سال ۱۳۴۲ با ناهید مهرنوش ازدواج کرد و حاصل این پیوند، دو دختر و یک پسر است. 

به گفتۀ‌ خانواده این هنرمند محل و نحوه‌ برگزاری مراسم او به زودی اعلام خواهد شد.